Stilstaan
Omkijken zonder gedachten waar ik
de oude droom kan vinden
en het stof van zijn lippen mag vegen.
Herinneringen kleuren en niet weten
waarom ze zwijgen en
naar jou blijven ruiken.
Blijven waar ik jou blijf zoeken
en je mij niet wilt vinden als
je weer omkijkt
en me laat stilstaan
met de gedachte dat we samen geen
dromen meer zullen vinden.
Verdriet en tranen die niets meer bedwingen
omdat ze straks weer
het stof zijn dat niemand
van mijn lippen veegt.
Geplaatst in de categorie: emoties