Schrift
Het was niet dat ik veel las,
Maar ik schreef
Over alles wat ik was,
En wat ik had beleefd.
Mijn schrift is dan ook
Wie ik ben,
Waarmee ik even het nare ontdook
Met de punt van mijn pen.
Maar een tijd terug
Had ik dat alles opgegeven,
Met de muur tegen de rug,
Door de tijd verdreven,
Het papier bleef leeg,
En dat was precies hoe ik me voelde,
De inkt kwam niet verder dan een vage veeg,
Ik wist niet meer wat ik bedoelde,
Maar nu heb ik hier toch weer een vol blad,
En het voelt goed,
Ik weet niet eens meer waar ik mee zat,
Apart wat een paar woorden met je doet.
Geplaatst in de categorie: emoties