over en uit

niemand kijkt
recht in mijn blik
op scherp sta ik
ik kan niet anders dan dit
pad volgen
door de storm van zinnen
dit leven waardig beleven
de rest van de tijd
ach ja
de oneindigheid
waarin wij praten
verlaten
zingt de kade
het pad waar bomen praten
waar lucht langzaam aan
donkere wolken toelaat
het gaat nooit meer
weg
en op weg
op naar de deuren die open
zijn gegaan
voor even zag ik die gang
waarin ik de waarheid zag
staan
de staart van de hagedis
laat los
lichtjes gaan voor heel even
uit

Schrijver: marcus neuborg, 5 december 2009

neverending23live.nl

uit

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 499