Hartenkreten

hartenkreet (nr. 29.698):

Angstzweet

Daar staat 'ie weer
Die vaas...
en ik heb weer die beelden

Sorrie dat ik het zeg, maar:
Verdomme!

Hij staat er weer
die kutvaas en de fragielheid
druipt ervan af
Een bosje lavendel met
bruine stengeltjes en blauwe bloemetjes
Het is veranderd, het was mooi
maar het doet helemaal niets meer
het is uitgewerkt
tot het minimale
in kracht
beperkt

Maar de geur van bloesems
hangt als een warme walm in deze kamer
En het is geen warmte van vreugde
maar warmte van angstzweet
Omdat je nou eenmaal
nooit alles vergeet

Angstzweet
de confrontatie met die vaas
omdat je alles nog weet
Alsof je een kaars die gedoofd was met
een aanwakkerende innerlijke hitte aanblaast

Je staat in een kamer
met knikkende knieën
alsof je op een surfplank staat terwijl
de zee om je heen van zoutzuur is
En het bloed stroomt door je lichaam
alsof het een vloedgolf van vuur is
Alsof iemand die in je hoofd zit
de haren uit je kop rukt
en met een tang de wortels
uit de verankering in je hersenpan plukt
Alsof
Het is maar alsof
Het was ooit brandstof
Het brandt op en wat
overblijft is stof