wielrenners roepen
wielrenners roepen
altijd achtereenvolgens
'tegen ' tegen mij
Fietsen door de duinen naar Haarlem of Den Haag
is een groot genoegen voor mij behalve op zondagmorgen.
Dan kan om elke hoek een sliert wielrijders te voorschijn
schieten die aan hun hoge snelheid het recht ontlenen om
ruim baan te eisen. Dat doet me denken aan de 'ordeloze
democratie' van Montesquieu* die bij een doorgeslagen
gelijkheidsdenken ontstaat en een ontaarding is. 'Ikke, ikke
en de rest kan stikken' of in ieder geval voor mij inschikken.
Ik zwijg nu maar over het vulgaire populisme van een
democratisch gekozen partij die volstrekt autocratisch
geleid wordt. Goed, zo kan ie wel weer. Deze zondagmorgen
maakte me vrolijk en ik knutselde genoeglijk al fietsend
aan een drietal regels en ja hoor van achter een hoog duin kwam
me daar toch een meute hardrijders aanzetten. Ik dacht
eerst dat ze iets tegen mij hadden maar ik vergiste mij:
in het vragen om ruimte voor hun gesjees zijn ze volstrekt
democratisch.
Amos Kurzweil
*Veel munitie dank ik aan Hans Goslinga, Trouwcolumnist.
Zie http://www.trouw.nl/opinie/columnisten/goslinga/article3043648.ece/Marijnissen_kiest_niet_tussen_volk_en_elite_.html
Zie ook: http://www.facebook.com/
Schrijver: Abel Staring, 19 april 2010
Geplaatst in de categorie: politiek