Herkend
Sinterklaas kwam bij ons in de klas,
ik was tien of zo, maar ik kreeg al
argwaan toen ik zijn schoenen zag en
bovendien zijn zwarte map, die mijn
vader ook gebruikte voor zijn preken.
Ook herkende ik hem aan zijn gouden
trouwring. Ik schaamde me voor mijn
klasgenoten, die hij voor de gek hield
met zijn verdraaide stem en rare tics.
Thuis zat diezelfde Sinterklaas zomaar
op de bank in de woonkamer, deed nog
steeds zijn overdreven toneelspel en
lachte als een boer met kiespijn naar
mij. De stomme lul speelde gewoon door,
terwijl ik hem allang doorhad en zijn
extra pakje uit zijn witte handschoen
sloeg, ik trok zijn baard eraf en hij
jaagde mij brutaal naar mijn kamer.
Ik lachte me rot om die snertSint.
Geplaatst in de categorie: feest