Eens zal dat zo zijn
Weer een dag in het paradijs voorbij
sla de warme deken om je heen
alleen de stilte doet nog pijn
of zijn het stemmen in je hoofd
hier zou het geluk toch moeten zijn
achter dat groene gras
ben je liever niet euforisch blij
dat je hier nooit écht was
de kudde heeft geen herder meer
alleen zijn is een kunst
de woestijn blijft leeg en dat doet zeer
want God zijn is een gunst
dus de kudde roept een ander
één die luistert naar gegil
van een schreeuw zonder verstand
bij die geboren wil en altijd meer
valt dan de schreeuw ook stil
dus je bloementuin
die stinkt
misschien was je vergeten
dat bloed ook dient als inkt
om tegenstrijdig te handelen
in alles wat we doen
wanneer kan je weg
of wat kwam je hier dan doen
je wereld in een glazen ei
zo klein
dat niet zal breken
omdat God dat zei
die wereld wacht op wakker
ja, eens zal dat zo zijn
Geplaatst in de categorie: filosofie