Mijn hart vraagt...
Ik zou je zoveel willen vragen,
als ik dat maar kon.
Jouw leven was er één van werken,
dat heel vroeg begon.
Je zei dan: "Kindje, ik kan niet altijd bij je blijven."
Je werkte toch voor mij.
Je had gelijk, ik wist het wel.
Zo ging ons hele leven met werk voorbij.
Ik heb alleen je foto nog,
ik kijk er daaglijks naar.
Vijftig jaar waren we samen,
hoeveel tijd was er voor mij?
Inzender: A.Stik-Snijder, 24 juni 2011
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid