Vannacht

Vannacht, zal ik trieste verzen schrijven,
over mezelf denkelijk.
Of zal ik schrijven over sterren,
zilver in nachtelijk blauw?
Misschien over trillende stemmen
vol emotie ergens ver weg?
De wind draait keert zwiept,
neemt hij mijn trieste verzen mee?
Of zal ik schrijven over de blik
in iets oudere ogen,
die oeverloos staren naar... niets?
Vannacht zal ik verzen schrijven,
over jou, mij...
Over alles wat uiteindelijk
niets werd, was of zal zijn.
Niet dat wat ik verwachtte, droomde.
Mijn pijnlijk ontevreden ziel, ze kermt,
zoekt tevergeefs het hunkerend licht!
Gevoeld, eenzame onmacht.
Als dan het laatste vers
zichzelve schrijft,
omdat ik verdwijn,
Vallen druppels zout ogenvocht
langzaam...heel erg langzaam,
naar omlaag!
De letters, punten, komma's
van de nog ongeschreven verzen,
verdwijnen ze in oneindige leegte?
Of zweven ze mee...
Met de ochtendwind?

Schrijver: Berckmoes Rita, 8 september 2011

rita.berckmoeshotmail.com

vannacht verzen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 17 stemmen 729