"Twee ikken"
Ik ben bij jou
gewoon mezelf
met al mijn fouten
en gebreken.
Bij and'ren stop ik
"haar" vaak weg
en meermaals is dat
terecht gebleken.
Jij voelt mij aan
en tast mij af,
weegt jouw woorden
op een gouden schaal.
Anderen die "gewoon"
hun zegje doen,
zonder af te wegen
kwetsen diep verbaal.
Ik ben "te soft"
"gebutst" en "wankel"
om hierbij
overeind te blijven...
dus kruip ik veilig
in mijn hoek
waar gevoelens mijn
beeldscherm "volschrijven"
Ik heb twee ikken...
één héél open,
blootvoets op het strand
onbevangen als een kind
de ànder
teruggetrokken,
deur gesloten, veilig thuis
totdat hij haar daar weer vindt.
Geplaatst in de categorie: psychologie