Samen Voort
je hand pakte weer de mijne
dat deed je elke keer
vast wilde je me houden
en toen kon je dat niet meer
ineens kwam het besef
dat je snel weg zou gaan
want altijd, altijd eerder
kon ik van je hand op aan
dat kostte me veel tranen
mijn stoere, lieve man
die altijd aan mijn zij stond
en dat niet langer kan
dus pakte ik jouw hand vast
legde hem in die van mij
het geeft niet allerliefste
als het moet laat ik je vrij
ik weet dat je niet gaan wil
maar je ziel zegt dat het moet
ik weet je maakt je zorgen
maar met mij komt het wel goed
geef me maar een teken
als het tijd is om te gaan
ik zal er zijn mijn liefste
daar kun je van op aan
en toen die ene avond
werd aan mij verteld
dat ik nu snel moest komen
'k ben naar je toegesneld
ik nam je in mijn armen
lag naast je, zij aan zij
fluisterde lieve woordjes
en zei, ik laat je vrij
toen ben je dan gestorven
heel rustig, kalm en zacht
maar ik ben je niet verloren
in die ene dinsdagnacht
altijd sta je naast me
'k voel elke dag jouw hand
rustend op mijn schouder
voor altijd zielsverwant
een liefde als de onze
die kent zijn weerga niet
die gaat over de dood heen
want onze wil geschiedt
je beloofde veertig jaren
'k weet zeker, jij houdt woord
zolang ik leef ben jij er
en gaan wij samen voort.
Zie ook: http://hodgkin-held.posterous.com
Schrijver: Fieke Bazelmans, 17 augustus 2012
Geplaatst in de categorie: overlijden