VERDRIET, stil
Als je doorgaans goed beschouwend, begrijpend
kan praten, kan invoelen, kan meedenken, doordenken,
boven materies, onderwerpen, gebeurtenissen staat..
deze uiterst goed kan aanvoelen, zien aankomen..
wil dat nog lang niet zeggen
dat je af en toe, van tijd tot tijd
gewoon tegen een schouder van een mens
wil uithuilen, het uit snikken van verdriet..
van een diep verborgen verdriet, onkunde of
niet te bevatten (on)menselijkheid
wat je niet onder woorden kan brengen
omdat het niet onder woorden is te brengen,
laat staan uit te spreken, te vertolken!
Dan uit je dat met lichaamsvocht
jouw tranen, zout van smaak
landend op een zoete lieve schouder
die niet vraagt maar uitsluitend ontvangt!!
... En is die schouder er niet, dan een denkbeeldige, want verdriet moet van tijd tot tijd opgevangen, opgedroogd worden! ...
Zie ook: http://www.tolkienmusic.com
Schrijver: Jean Fermate
Inzender: Jan Jacob Krediet, 24 november 2014
Geplaatst in de categorie: verdriet