Gevangen

Gevangen tussen het kader van mijn leven.
Verstrengeld in het verleden.
Het heden heeft geen waarde meer,
op de toekomst heb ik geen verweer.

Mijn ogen zijn blind geworden
overschaduwd door verdriet.
Mijn lach is in mist opgegaan
door diegenen die mij niet verstaan.

Mijn gelaat is bedekt met schaduwen
Ik kan alleen nog vertwijfeld kijken.
Vragen stellen doe ik niet
er is niemand die het nut ervan ziet.

Mijn lichaam zit gesnoerd
met een koord van ongenoegen,
waarvan het einde geen einde meer is,
maar weer het begin van niets.

Vroeger leefde ik in het nu
en lachte naar de toekomst.
Ik beloofde mij een aangenaam leven.
Het leven heeft mijn geloof gedoofd.

... Het schilderij werd gemaakt naar het gedicht. Het gezicht zit strak opgeborgen, bijna zonder emoties, ondergebracht in een abstracte omlijsting, zoals het leven nu is naar de toekomst toe ...

Schrijver: claire vanfleteren, 6 september 2015

claire.vanfleterenskynet.be

gevangen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 202