Het beeld in de wolken

Samen lagen we ver achterover in onze stoelen,
kijkend naar de lucht,
naast me zegt de kleine, kijk:
daar is de wolk een draak
met fantasie kom je een eind.

Kijk zeg ik, als de zon even weg is
kijkend naar boven, daar zie ik een hond
nee joh, Oma da's mijn draak van zonet.
Die is gekrompen, spuugt nu geen vuur
ik lach om het kind, kijk verder naar
het spel van wind en wolken.

Dan ineens zegt het kind:
Oma....hoe moet dat
als je een engeltje bent?
Stel dat dan die wolken
er zijn, dan zie je ons nooit meer,
da's niet fijn!
Maar zeg ik, kijk lieverd,
de wolken verdwijnen
ook weer en geloof me: zien,
dát doe ik alle
dagen, telkens weer...
want ik blijf in je hartje toch?

... Spel van wind, wolken en een kind ...

Schrijver: An Terlouw, 1 augustus 2016

an.terlouwcasema.nl

Wolken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112