bruggen
bruggen
ik heb bewondering voor bruggen
hun bogen, hun gekromde ruggen
geven aan gleuven en aan kieren
aan diepe dalen van rivieren
in ons laag gelegen land
een zelf gedragen overkant
zelfs het betonnen viaduct
weet zeker dat het lukt
de kruizen van geklonken staal
spreken krachtig stoere taal
strak gedraaide draden trillen
om het bewegend dek te tillen
voortdurend onder spanning staan
automatisch dicht en open gaan
mijn beste vriend is altijd nog de brug
ik slaap er heerlijk onder op mijn rug
de kartonnen doos beschermt enorm
tegen kou, hoosbui en najaarsstorm
ik draag je, brug, ja alle nachten
gebogen, op handen, in gedachten
... uit: knikkeren met een kogel foto wim lindenberg ...
Schrijver: willem jacobsInzender: melis van den hoek, 31 januari 2017
Geplaatst in de categorie: emoties