thuiskomen
vermoeid
van treinen,
werken en beulen
kom ik aan
op een
vertrouwde plaats…
mijn huisje
de achterdeur
draait open…
een oase van
stilte en rust
begroeten mij
uitbundig,
een warme gloed
omhelst innig
mijn gezicht,
een stille wind
fluistert in mijn oren,
ik kan nog net
haar woordjes horen…
vriend,
wees welkom thuis!
... oost westthuis best ...
Schrijver: jonhy donovan, 13 juli 2017Geplaatst in de categorie: welzijn
zo'n warme thuiskomst, een fijn gevoel!
Met veel begrip geschreven voor de werkelijkheid.