De mens als gevangen in zijn rommel
De mens als gevangen in zijn eigen
rommel.
Het plastic verstikt het leven in
de zee. De afvalbergen overdekken
de aarde. De atmosfeer vertoont
grote gaten door de uitstoot van
CO2.
De mens als rentmeester van de aarde
kent pas het belang van zijn waarde
als hij zijn tekortkoming erkent.
Hij achter de feiten aan rent.
Te laat voor de door verzuring
stervende bomen. Buiten adem vergeefs
pogend om tot een verantwoordelijke
keuze te komen.
Geplaatst in de categorie: natuur