Gebroken ziel
Wel de pijn, maar niet de tranen
Niet de woede, wel de wanen
Proberen zich een weg te banen
door de afgedankte gedachten
in mijn overvolle hoofd
Wel gezien maar niet gehoorde
Niet de daden, wel de woorden
Blijven hangen en doorboren
alles wat standvastig is
mijn uitgehongerde hart
Wel de illusie, niet wat zal lukken
Niet de leegte, wel mijn nukken
Breken mijn ziel in duizend stukken
Als een spiegel zonder reflectie
En toch kijk ik mezelf weer aan
Zie ook: http://evelynvanwijlen.nl
Schrijver: Evelyn van Wijlen, 28 maart 2018
Geplaatst in de categorie: verdriet