De wandeling
Laatst liep ik voor heel even
Langs het landschap van mijn leven
Die ik goed had opgeborgen
Achter heuvels had verborgen
Tot ik laatst achter die heuvels keek
Het landschap daar te liggen bleek
Ik was heel even in de schrik
Toen keek ik om me heen en ik
Zag hetzelfde landschap weer
Rook het voor de tweede keer
Hoorde klanken van verleden
In dit oord van lang geleden
Mijn voeten
Liepen verder
En de wandeling
Ging door
Geplaatst in de categorie: afscheid