Je weet dat het kan
Corona ontwrichtte verbijsterend veel
(het dichten daarover viel eerst veel te zwaar).
Het drong zich naar binnen, er bleef weinig heel.
Een knuffel werd afstand, een kus slechts gebaar.
Een vijand die “eigenlijk” niet werd verwacht,
Vernietigde levens; het heden werd “toen”.
Maar zorgers en dokters ontwikkelden kracht.
Toch wordt het, geloof me, nooit, nóóit, meer als toen.
Ooit komen we samen ook hier overheen!
Kompas op de toekomst. Wees steun waar je kan;
Let niet op de klagers, negeer steen en been:
Kom, pas op de toekomst; je weet dat het kan!
... Sonnet over (de impact van) het coronavirus ...
Schrijver: Jan woordenaar Bontje, 24 april 2020Geplaatst in de categorie: corona