Verlangen
Het verlangen van mijn hart,
brengt herinnering naar boven.
Uit die tijd van toen...
zolang al weer geleden.
Twee handen liefdevol
gevouwen om mijn gezicht.
Twee lippen zo dichtbij,
altijd klaar voor een zoen.
Ik doe maar vast mijn ogen dicht.
Je hield altijd van mij.
Mijn hart vertelt het mij.
Elke dag kreeg ik een andere naam,
welke maar in jouw gedachten kwam.
Ze hielden allemaal van jou.
Dan had je, zoals je lachend zei:
'Elke dag een andere vrouw.'
Het stoorde mij niet, ik zag alleen maar jou.
Het verlangen van mijn hart,
brengt dit naar boven.
Het brengt een glimlach
op mijn oud gezicht.
Het zijn maar woorden, hier en daar wat rijmend.
Door de tand des tijds verouderd, als een oud en geel geworden gedicht.
... Het gevoel verdwijnt niet en geeft troost ook na zoveel tijd... ...
Schrijver: AntjeInzender: A.Stik-Snijder, 1 december 2021
Geplaatst in de categorie: emoties