Ik mis je warmte zo!
Met tranen in mijn ogen kijk ik je smekend aan,
ik zeg een paar woorden, maar je mag ze niet verstaan.
Het liefst zou ik je op mijn knieën willen smeken,
maar het lukt me niet eens één enkel woord uit te spreken.
Van schaamte durf ik je amper aan te kijken,
angstig probeer ik je lieve ogen te ontwijken.
De gedachte dat ik teveel van je verlang,
de gedachte alleen al, maakt me vreselijk bang.
O liefste, kon ik maar in jouw warme armen schuilen,
dan zou het misschien stoppen, mijn eindeloze huilen.
17 januari 2003
Geplaatst in de categorie: verdriet
je gedicht is precies wat ik voelde toen ik gister bij haar in de kamer stond!
dank je wel....
'houden van' kan soms meer pijn dan goed doen hé.
Weet exact wat je bedoelt.
Sterkte !!!