Hartenkreten

hartenkreet (nr. 2.182):

Zomerregen

Mag ik je meevoeren
Langs eindeloze wegen
Om te dansen in de zomerregen.
Onze dromen te ontvoeren.
En ze pas vrij te laten tegen
De tijd dat wij verstild
Tesamen liggen, in het groene gras
Ergens in de zachte zomerregen.
En het zal zijn alsof we pas
Ontloken zijn als tere bloesems
In de wind, die zingt alsof
Hij onze harten wil beroeren;
Die eens zo onnoemelijk verkild
Waren, maar die nu uit hun as
Verrijzen en stralen als sterren.
Als regenbogen in de zomerregen.