Hartenkreten

hartenkreet (nr. 2.212):

Bijna jou

Het is zaterdagavond net half elf
ik zwerf door het huis en weet van mezelf
wil niet meer voelen, toe laat me vergeten
een wurgende haast, ik weiger te weten
echt te zien hoe leeg het is
vluchtend in een muur van geluid
voordat ik stik in dit teveel aan niks
kan niet meer ademen zonder jou.

Dansend met mijn ziel ontbloot
zoek ik die blik in het duister
ogen die de wereld beloven
wees lief, warm lijf, geef me gefluister
met mijn ogen gesloten
lijkt hij bijna op jou
het is bijna liefde
bijna jou.

Het ritme duwt me voort door de nacht
als ik dans om de pijn te vertragen
mijn lijf blijft bewegen, ik wil hier niet zijn
maar de beelden zijn niet te verjagen
thuis is waar de muren steeds krimpen
ik jouw lichaam blijf zien in mijn bed
en mijn hart maar blijft zinken
kan niet meer ademen zonder jou.

Dansend met mijn ziel ontbloot
zoek ik die blik in het duister
ogen die de wereld beloven
wees lief warm lijf, geef me gefluister
met mijn ogen gesloten
lijkt hij bijna op jou
het is bijna liefde
bijna jou
bijna liefde
bijna jou.