de geest van de stilte
Gebukt ga ik over de plantage.
Gebukt en zwetend in de zon.
Gebukt, m'n rug een ravage.
Gebukt omdat ik niet recht op staan kon.
De geest van de stilte op dat glooiende veld.
De geest van de stilte die mij niets verteld.
De geest van de stilte blaast mij nieuw leven in.
Door het gebukt gaan in de geest der stilte, geeft
hoop het leven weer zin.
Geplaatst in de categorie: filosofie