Pijnlijk verdriet
Ik probeer jonge mensen te begrijpen
Die het hebben over snijden en pijn
Het doet mijn tenen samenknijpen
Dat iemand zo wanhopig kan zijn
Is de wereld dan zodanig vergeven
Nergens meer een luisterend oor
Het gaat hier om een mensenleven
Waarom krijgen ze geen gehoor
Er moet toch iemand zijn om mee te praten
Ongeacht of de kreet gemeend is of niet
Zodat ze het snijden zouden laten
Ook al zitten ze dan met pijnlijk verdriet
Geplaatst in de categorie: emoties
Ik vind dat u de waarheid in het gedicht naar voren laat komen! Na 2 jaar lang snijden heb ik nu pas hulp *Ik werd inderdaad niet serieus genomen!* Ik wil u bedanken voor het plaatsen van dit gedicht.. het steunt mij heel erg goed!
Gelukkig heb ik tijd voor een gesprekje en een aanmoedigend woord. Je kunt er zoveel goeds mee doen. Proficiat!