woest

WOEST

gister heb ik mijn woede geuit
ik heb alles van me af geschreven
tranen met tuiten gehuild
in verwarring achtergebleven

bij het schrijven merkte ik
wat ik nog steeds niet had verwerkt
wat ik allemaal had opgekropt
dingen die ik nooit heb opgemerkt

nu zit ik hier alleen
verward, verdrietig en vol schuld
maar het moest eruit
het moest worden onthuld

ik het niemand verteld
omdat niemand mij begrijpt
op mijn dagboek na
verder lijd ik in eenzaamheid

waarom kies ik voor deze pijn
wat heeft het me allemaal gebracht
treunis, angst en onzekerheid
en geen dag meer die lacht

maar gister was de dag
dat ik wakker geworden ben
dat ik ben ontwaakt
en mezelf met al mijn zwaktes ken

mijn gevoel was daar
ik heb het zelf gevoeld
het was angstig, maar niet naar
het was zo bedoeld

ik ben van plan te klimmen
zonder door diepe dalen te gaan
ik wil opnieuw beginnen
vandaag, welteverstaan

mijn verleden laat ik achter
mijn toekomst wordt mijn doel
in het heden zal ik leven
ik denk, ik ben, ik voel

Schrijver: Marianne
Inzender: Marianne de Neve-Pepels, 6 november 2003

de.neve-pepels12move.nl

woede angst toekomst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 22 stemmen 1.447