Man in het park
er zit een man op een bank in het park
hij huilt
de vogels die hem zien
zijn stil
staken hun lied
de honden die voorbij komen
zijn er verlegen mee
en kijken de andere kant op
net als de mensen die bij hen zijn
in zijn samengevoegde handen
ligt zijn hart
het bloedt
herinneringen
gedachten
wanhoop en ongeloof
spelen zichtbaar op zijn gezicht
door zijn hoofd
verlammend onbegrip
voor wat hem overkwam
is wat hem roerloos blijven doet
terwijl de dag aan hem voorbijglijdt
net als het leven
de lijnen in zijn gezicht lijken dieper gegroefd
als het vale schijnsel van de maan
op zijn bleek leeg gezicht valt
er zit een man op een bank in het park
in zijn samengevouwen
steenkoude handen
ligt zijn hart
gebroken
voorgoed
Geplaatst in de categorie: verdriet