Hartenkreten

hartenkreet (nr. 7.077):

moedertje

De fiets tegen het hek

Er staat een fiets tegen het hek
De sleutel die nog steekt
Het is de fiets van iemand die iedereen vertrouwt,
of van zij die niets meer hoeft

Onbaatzuchtig en in dienst van een ander
Altijd geven, nooit willen ontvangen
Je drukte nooit je mening door,
maar nu: nu staat er een fiets tegen het hek.

Je was zuinig voor jezelf, nooit op je zelf
Nieuwe kleding vond je niet nodig
En werkelijk alles werd door jou hergebruikt

We konden geweldig met je lachen,
maar toch had je ook geheimen
Je verdriet wilde je niet delen en troost kon je niet ontvangen

“We vulden elkaar aan, daarom deden we alles samen
Het is zwaar zonder Bennie,
Want ik ben maar alleen.”

En genieten dat deed je samen, niet alleen…
Je was guitig in je doen en laten,
Maar als je alleen bent is immers alles minder dan de helft

“Ik wil nog wel blijven, maar dan niet voor mezelf
Mijn gedachten zijn elders als jij met me praat:
“Alles is goed! Wat jij vindt is voor mij ook goed.”

Een dikke jas met een capuchon, tegen weer en wind
Zij was er vooral voor anderen,
maar nu: nu staat er een fiets tegen het hek.