Schijn bedriegt
Er liep een man op een verharde weg.
Hij liep daar snel en overdacht zijn leven.
Hij zag het als een pasgeknipte heg;
steeds recht en mooi. Daar liep hij, 't hoofd geheven.
Er liep een man op een heel oude weg.
Hij liep daar traag, 't verleden in zijn ogen.
Hij zag het als een wildgegroeide heg;
verkeerd en slecht. Daar liep hij, 't hoofd gebogen.
Wat verderop kruiste hij 't harde pad.
Op 't kruis zag hij een man met droeve ogen.
Hij knikte 'm toe en wenste dat hij had
iets meer dan maar een blik vol mededogen.
De man op 't kruis dacht echter wat verbaasd:
"Dat nog meer blikken mij zó troosten mogen!"
Maar toen de 'goede' man ook langs hem kwam gehaast
zag hij alleen maar hoogmoed in zijn ogen.
Geplaatst in de categorie: literatuur