Hartenkreten

hartenkreet (nr. 9.389):

'Zijn'

Staand op de brug,
die alle oevers bindt,
kijk ik naar het theater van het zijn.

Ik voel de verbondenheid
van het bloed in mijn aderen
met de brede stromen onder mij.

In de eindeloze strijd
van het “ik” en het “niet-ik”
wordt de liefde gedood.

En toch zij sterft niet,
maar herrijst als een Feniks
uit de as van het mededogen.

Alles gebeurt in mij en ik ben het willende niet,
maar beide, speler en publiek,
in het theater van het zijn.

In mijn “Zelf” wil ik vluchten
naar de spiegelvlakke stilte van het niets.