nachtbraken
niets is zo donker
als de doorwaakte nacht
waarin kolkende gedachten
beuken
tegen de
starre onverbiddelijkheid
van de ontgoocheling
niets is zo stil
als de vraag zonder repliek
niets is zo diep
als de valkuil
van beschaamd vertrouwen
maar als aan de einder
het licht ontwaakt
verbleekt de wanhoop van de nacht
een nieuwe dag
een nieuw verschiet
Geplaatst in de categorie: verdriet