Hartenkreten

hartenkreet (nr. 10.579):

Het betoverde land

Zo sprookjesachtig mooi zoals hij is
Zo echt zoals ik hem nu mis
Ik heb er spijt van dat ik het niet eerder zag
Ik die dacht niks voor hem te voelen
Maar nu begrijp ik dat ik hem meer dan mag

ik weet niet waarom maar ik durfde het niet
misschien was ik bang om me aan iemand te binden
ik wist niet wat ik moest kiezen
er stond zoveel op het spel wat ik kon verliezen

hij die gek op me was en me al z’n liefde wou geven
hij die besloten had samen met mij te willen leven
maar ik zei nee, gewoon nee
ik wou het niet, ik wou niet met hem mee

Het was ik die hem veel verdriet deed
Het was ik die je hart brak
Maar nu is het te laat, mijn eigen schuld
Ik speelde op zijn gevoel en verpestte zijn geduld

Ik moet nog telkens aan zijn woorden denken
Wat hij zo mooi tegen me zei
“Pak me bij m’n hand,
ik neem je mee naar het betoverde land”