Nooit

Het is winter in mijn hoofd
Seizoenen wisselen hier snel
In mijn ogen de zon gedoofd
Uit mijn haar de bloemen Alhoewel

ze gisteren nog bloeiden voluit
en de wind zachtjes de hitte bleef plagen
is hij gekomen zonder geluid
zonder gêne en zonder vragen

liet hij vogels sterven in de kou
Klauwen in mijn geest gehaakt
vernietigen alles waar ik van hou
Stilte tot mijn vijand gemaakt

hoewel die mij trouw tot het einde had beloofd
Dus dit is het begin van eeuwigheid
Voor altijd winter in mijn hoofd
Nooit raakt mijn ziel haar tranen nog kwijt

Schrijver: vanja, 3 december 2004

vanja.dewaeleUgent.be

verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 755