Rozen op mijn bed
wanneer de nevel nog laag
over de velden zweeft
en de schemer vaag fluistert
tegen de nachtelijke wind
dan verbeeld ik me de stilte
van het beven van jouw handen,
van de adem die je me afnam
in een uiterst zachte zucht
ik luister met gesloten ogen
naar jouw handen op mijn dijen,
naar de toekomst die jij schreef
op mijn roze, warme huid
op mijn schouder voel ik woordjes
en lippenrode roosjes,
in duizend zachte geuren
die jij liet dromen op mijn mond
je bent lief,
zei je
en
de hemel
bewoog
Geplaatst in de categorie: liefde