morgen misschien
ik herinner mij september
hoe ik tranen verstopte
en zelfs de verstuivende regen
zijn louterende afspraak
helemaal niet nakwam
verder ging in etmalen
die er niet meer toe deden
dagen die nimmer
de mijne leken te zijn
soms wil de nacht
mij wenken en reis ik
dromerig langs de maan
ik weerspiegel dan
in hoopvolle verwondering
mijn nieuwe silhouet
naar een dag die
de mijne lijkt te worden
Geplaatst in de categorie: algemeen