Overleven
Ze ziet geen ramen,
sluit deuren met verwrongen sleutels.
De zwarte klei zit als een blinddoek
om haar ogen geboetseerd.
Ze heeft zichzelf gedeporteerd
naar kelders van verleden.
Met afkeer en vol doodsangst
dwaalt ze door voorbije levens,
haar handen grijpen grauwe lucht.
Schaduwen van demonen
dragen haar lichaam
als een trofee.
Ze pakt het zwaard
- loodzwaar -
en hakt en wrikt.
Gekwetst tot op het bot
vecht ze
haar weg terug.
Haar hitte doet de sleutel smelten,
het bloed verdunt de klei.
De schelle, hese stem
verjaagt de zwarte vogels.
Een overwinningskreet
verscheurt haar lippen.
Geplaatst in de categorie: emoties