we bewegen hemel en aarde en treden de tijd met gehavend hoofd tegemoet sterk hoewel breekbaar smeken we Kronos niet noch treuren we bij de eeuwig rouwende cypres we leunen tegen een oude boom heffen het glas op de dingen die blijven en op vrede met onze vergankelijkheid…

Agnostisch noemen zoeken Kennis vrijblijvend ontmoeten Mag-ik vrijzinnig zijn Leerstellingen uitgommen De Liefde bezoeken Vrij zijn .......Gods aanschijn…

Zie jij in mij Zie ik in jou Kunnen wij elkaar wel zien Of blijven wij alléén…

Laat mij Zelf Zijn Laat Mij Vrij Dan Kan ik Mijn weg Begaan…

Wanneer we leven in goede tijden Waarin we gelukkig zijn Is het nauwelijks te vermijden Dat ons plotseling de angst overvalt Gelijk een man zonder ballen En een vrouw zonder kut Geluk kan nooit lang duren Wanneer wij in de spiegel gluren Zonder enig nut…

Het leven van eerste schreeuw tot laatste snik met al zijn fasen door de tijd gedragen mijlpalen markeren school en studie loopbaanjaren liefhebben en kinderen baren ouders ten grave dragen onder de grijze en kale kruinen blijven we jong van geest als een amandelboom ook die bloeit tot diep in de winter.…

Je houdt de bloesems niet tegen, niet de verjaardag van een vriend, niet de dood van een dierbare, je houdt de tranen niet tegen. Je houdt de bloesems niet tegen, niet het vallen van de avond, niet de dag die morgen weer komt, je houdt de lente niet tegen. Je houdt de bloesems niet tegen, niet het baren van nieuw leven, je houdt het leven…

als niemand van me houdt behoud ik tóch mezelf als niemand om me geeft vergeef ik het mezelf als niemand met me meeleeft beleef ik het wel zelf als niemand met me mee feest beest ik met mezelf als niemand mij nog ziet kijk ik juist om me heen als niemand mij wil begrijpen snap ik dat alleen als niemand…

en zo worden zelfs onze lichtste dagen bezwaard met leegte…

Toen ik jong was – mijn dromen nog zo schaars dat ik ze opschreef – was dit groots geweest. Een duif op mijn dak! Boodschapper zeker des Geests of Lichts of Hemels – geen dom luid beest. Nu: hier sta ik in de keuken. Denk: blijft bij alle koeren nog het rookkanaal leeg? Komt vanavond nog mijn rook, mijn reukwerk weg? Niet of u…

Laat mij zoeken, blijven zoeken naar wat ik niet vinden kan. Niet in heel geleerde boeken, niet in verzen zonder tal, enkel in de liefde vinden, kracht in heel dit koud heelal. ‘k Zie alweer de botten komen aan de takken van de bomen.…

Er is nog nooit een mens geweest die een korrel aarde heeft bezeten. ------------------------------------------- uit: Lunchpauzegedichten (1974)…

Met heel mijn hart roep ik U aan waarheen zou ik anders moeten waar zou ik anders met mijn dank moeten gaan elke dag als wij weer Uw zon begroeten. Iedere nacht ontvangen wij weer kracht de nieuwe dag Uw schepping te bewonderen de wonderen door geen mens bedacht wij kunnen ons slechts in stilte verwonderen. Stuur ons de liefde door Uw…

Weet je waar de wolken wonen die hier rond de aarde gaan? Weet je hoe de bomen groeien, waar de mooiste bloemen bloeien, kan je dieren zelfs verstaan? Ken je van het licht de oorsprong en hoe nacht je dromen schenkt? Ken je uit het ver verleden wat de mensen elders deden, weet je wat de toekomst brengt? Alle kan je toch nooit weten, ook…

Wikkel dat Ingewikkelde Los En Ontwikkel Verder…

noem mij dichter en ik kom nader...…

De hemel wordt licht de vale maan is er nog. Onverwacht geluk niets kan hier tussen komen. Zelfs de liefde niet er is veel meer dan alles. Wat in de morgen wordt vermoed bedacht en gezegd.…

Wat zegt hier lang of kort, wanneer men 't wel beschouwt? De brave sterft te jong, de slechten sterven te oud.…

Mijn dagen zullen niet ontelbaar zijn ook mijn leven is aan tijd gebonden de tijd gaat door ook als ik niet meer ben tijd geneest veel maar niet alle wonden. Wat is nog het leven van een mens vooral als hij de tijd niet weet waarderen maar voegt de dagen tot een wens en wil van de realiteit niet leren. Toch wil ik genieten van dagen die…

de troost te weten dat ons lijdend lijf zijn weg naar de eeuwigheid wel zal vinden…