Ze is de spil waar alles om draait. Ze weet altijd precies uit welke hoek de wind waait. Ach, een huilend kind, dat is kleine Rie. Gauw een pleister en een snoepje voor haar kapotte knie. Jan kreeg straf op school, de meester is zo gemeen. Kom maar, jochie, zegt moeder, we gaan er samen even heen. Hij heeft het uitgemaakt, huilt…

moeders koesteren troosten en leiden maken de wereld mooier veiliger en eerlijker vooral met de kracht van liefde die kostbaarder dan goud bij elke stap, keuze en daad gevuld met warmte en zorg alle tijd en aandacht hebben moeders als schilders voor het doek hebben oog voor de passie de gaven en de talenten die gevoed moeten worden…

Mijn moeder las sprookjesboeken voor als ik bang was in het donker. Ze kamde mijn haren, poetste mijn tanden hagelwit. Ze riep, zit niet met je vette vingers aan de deuren. En let op dat je wat rechter zit. Zeur niet was haar motto neem het leven zoals het is. Maar als ik nu toch ergens over zou willen zeuren is, dat ik haar op Moederdag weer…

Moederdag met tieners Ik kan me niet herinneren hoe we het gevierd hebben die laatste keer. Zelfs niet eens of we het gevierd hebben. Al is vieren ongetwijfeld een iets te feestelijk woord. Het was geen huis van trommels en trompetten. Daar deden we niet aan mee. Het was een huis van het kleine gebaar. Het kleine gebaar was geen versje…

Een moeder is een baken een thuis in elke leeftijd een moeder is je troost en toevluchtsoord een moeder kent je vragen al heeft ze de antwoorden niet een moeder doet gewoon haar best ze heeft je allang gehoord een moeder heeft geen regels ze voedt op, vanuit haar hart en niemand weet beter dan zij, wie je bent een moeder heeft kracht…

elke dag opnieuw gun ik alle moeders graag dat de mannen in hun wereld als de kleuters die zij ooit waren zo innig verliefd op hen blijven omdat zij heel bijzonder zijn serieus een speciaal iemand die zij eren en respecteren voor de aandachtige aandacht die elk geheim bewaren kan de niet aflatende zorg ook waarbij niets ooit te veel is…

Je hebt het brood gesmeerd, onze kleren gekeerd, ons het pannetje toegeschoven en de sokken gestopt en ons ondergestopt... allemaal met je handen. Hebt de melk afgedekt en ons toffees verstrekt en kranten de wijk rondgedragen, hebt geschild en versteld en de hemden geteld... allemaal met je handen. Hebt ons menigmaal ook het warme onthaal…

Hij sprak en zeide In 't zaêl zich wendend: Vaarwel, o moeder, Nooit keer ik weer... En door de lanen Zag zij hem gaan en Sprak geen vervloeking maar weende zeer. Sprak geen vervloeking... Doch, bijna blijde, Beval de maagden: Laat immermeer De zetels staan en De lampen aan en De poort geopend, de slotbrug neer. En toen, na jaren,…

Mijn moeder is een oceaan van liefde waar een boot mij naar onbekende bestemmingen brengt Dat ik al vroeg in de morgen word gegroet door golven vol blijdschap en trots zodat ik haar tederheid opnieuw mag ontvangen. Rust en zorgzaam kruisen elkaars wegen waar zij ook stevige knuffels geeft bij enig angst, pijn of verdriet tegelijkertijd een luisterend…

de handen van een moeder na maanden van afwachten zij koesteren ons als eerste als wij het levenslicht zien de handen van een moeder wiegen ons in rust en slaap voeden en verschonen ons leren ons kruipen en fietsen de handen van een moeder zij staan en liggen nooit stil van vroeg al in de ochtend tot ver nog na het schemer de handen…

Hoera, hoera, hoera Het is vandaag moeder-dag De mijne is al jaren dood (1913-2009) Maar de zijne nog jaren niet Die van mijn levenspartner, mijn man Het is mijn schoonmoeder van 86 Zij heeft al weer 3 jaar een nieuwe vriend Is ondernemend, fietst, rijdt auto Is actueel, sensueel en humoristisch Natuurlijk heeft zij een pijntje, een kwaaltje…

oneindig zijn wel de talenten van de onbetaalbare moeders die de tranen poetsen kunnen tot er een glimlach verschijnt om de mond van kinderen grenzeloos is ook het geduld van de moeders als docenten die ons voluit leren te leven door op het juiste moment de beslissende zet te doen volhardend is de verpleging van de moeders als dokteren…

De 2 zondag in Mei, is het natuurlijk Moederdag, jawel! en of je nu wel- of niet deze dag vieren zal of mag, het is en blijft een Moederdag, deze 2e zondag in mei. Of de moeders er niet meer zijn, dat ze worden gemist op deze dag, doet niets af aan ‘t feit: ‘t is zondag Moederdag. Maar: in feite zou je deze dag niet moeten vieren, want…

Geeft niet. Eigenlijk vind ik het fijn, hoe Moederdag dit jaar herleid is tot de essentie: De kinderen zelf als mooiste cadeau. Met hun bezoekje, bij sommige mama’s voor het eerst in weken. Met hun liefde en genegenheid, de schoonste dingen in het leven. Ik heb er meer van gekregen dan ik ooit had gedacht. Weliswaar, nu we toch bezig…

moeder ben ik en kind met het steenvocht hartsgrondig weg van het bonken en beuken waar de grote verhuizer ik, de rechtopstaande, ik, de bloedende gaten betast van de verlossing. o moeder, o sterren van ogen, o schittering wit waar wij u vinden zouden en blauw waar wij ons u geven konden, ware het niet dat wij vonden slechts de droomrode slaap…

Het is vandaag Moederdag één van de zoveelste mooi dat deze dag er altijd is. Alle moeders mogen in het zonnetje gezet worden, daar is natuurlijk niets op tegen. Dit jaar is het een andere Moederdag dat wij gewend zijn. Niet iedereen mag naar zijn moeder toe vanwege het virus. Het is heel erg als dat niet kan en mag. Je…

de liefde van een echte moeder vormt een onverbrekelijke band ook na haar dood houdt hij altijd zelfs levenslang nog stand de tijd zal haar steeds dunner slijten maar nooit nooit zal die van haar kant weten van wijken…

ja weet je mam ik dacht, ik vertel het later wel ik had ook wat haast en ik had geen zin in al jouw vragen kijk nou niet verbaasd ach lieverd dat begrijp ik best niet dat ik je niet vertrouw of zo jij staat op eigen benen en dat doe je goed ik kan je zo wel loslaten ik ben het aan het trainen een moeder moet ook in stapjes leren…

we zwegen en moeder keek aan mij voorbij alsof ze de pijn in m'n ogen niet had gezien we deden alsof alles koek en ei was onderweg naar huis vanuit het ziekenhuis thuis aangekomen ging ik zitten terwijl ik rond me heen keek in de kamer alsof er iemand op mijn hoofd had geslagen met een hamer moet ik wel of moet ik het…

moeders gaven ons het leven te vieren terwijl zij ons houvast bieden als zijn zij een schaduwrijke boom die ons altijd schutting geeft moeders zijn de rotsen in onze branding die ons steun en toeverlaat geven als de aarde met water en voedsel voeden en laven zij ons koesterend moeders zijn als dichtbegroeide heuvels waarin wij een schuilplaats…