26 resultaten.
HET NAAKTE MEISJE
poëzie
4.0 met 4 stemmen 832 Zij ligt, zo rijk in haar ontroerend naakt,
Zo argeloos, ontdaan van alle kleren:
Een kind niet radend wat het doet ontberen
En toch zo schoon, zo lieflijk en volmaakt.
Stil, als een bloem in schaduwen ontwaakt
Wier broosheid zelfs het zonnelicht zou deren,
Bloeit haar lichaam: mild-rose voor de tere
En diepe grond die somberkleurig…
De zwerver
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.146 ‘Gevloden zijn de dromen eens bemind,
Verdord de wondre bloemen der gedachten,
De lach der dagen en de lust der nachten
Zij zijn verwaaid als klanken op de wind.
Ik vraag niet meer, mij kan geen vreugd meer wachten
Mijn lijf is wond, mijn ogen zijn verblind, -
Ik dwaal nu tot mijn leed de vrede vindt
Wiens teêre streling alles zal verzachten…
De maagd
poëzie
2.0 met 1 stemmen 756 Mijn leven streeft, een snel-vlietende stroom,
Naar 't schriklijk eind, de onbekende dood.
Nader, rusteloos nader: en mijn schoot
Droeg nimmer vrucht, mijn zoetste droom bleef droom.
Het baat niet of ik het beseffen schroom,
Het baatte ook niet dat ik de mensen vlood:
Des nachts ga ik van zware smarten groot
En maakt een hete dorst mijn leden…
DE ELLENDIGEN
poëzie
3.0 met 7 stemmen 642 ZIJ zijn de zwervers met de doem geboren
Van eenzaamheid en eindloos-schrijnend leed:
Hun wereld heeft haar diepste schoon verloren
Sedert hun droefheid alles ledig weet.
Geen helle droom, geen vreugd kan hun behoren,
Liefde is hun nooit een zacht-verwarmend kleed:
Zij pogen slechts het stil verdriet te smoren
Dat rustloos aan hun zieke…
De gelukkigen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 890 Zij schrijden onder 't vaag geruis der blâren
Door 't zwoele duister van een sombre laan
Waar hier en daar een eenzame lantaren
Het lover in een zilver licht doet staan.
Zij spreken van hoe droef ze eens beiden waren,
Wat pijn ze elkander hebben aangedaan,
Maar dat zij toch na leed van vele jaren
Een grenzeloos geluk zijn ingegaan.…
WEELDES HERDENKING
poëzie
3.0 met 5 stemmen 504 Ter stad gekeerd herdenk ik blij de weelden
Der donkre heide, breed en eindeloos,
Van 't hoge bos waar reeds de blaren geelden
En van de dreven die mijn dolen koos.
Iedere dag, of zon en geur mij streelden
Of dat de regen viel, stil-troosteloos,
Was vol van vrede en dromen die me omspeelden
Als vlinders soms een teer-ontbloeide roos.…