DIT WAS EEN DAG
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.552 Dit was een dag van heimelijk begeren,
Van sterk verlangen en verholen lust.
Nu wordt het avond, nu komt de rust.
En Gij zult tot mijn stiller harte keren.
Zoals een vogel wegduikt in zijn veren,
Door ’t eigen trillend hart in slaap gesust,
Een ademende zachtheid, onbewust
Van alles wat zijn argloosheid kan deren,
Gaf ik mij onvoorwaardlijk…
Oude dans
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.905 Kalm verdeinen de motieven
Van de statig stille dans.
Gracieus gaan de gelieven
Door de klare avondglans.
Na 't adieu zweeft ieders ijver
Naar een nieuw ontmoeten heen.
Even, tussen maan en vijver,
Staan hun schaduwen alleen.
Even... en hun open zwijgen,
Aan hun glimlach nauw verwant,
Vloeit tezamen; vluchtig hijgen
warme lippen langs…
En er werd een grote stilte
poëzie
3.0 met 34 stemmen 4.325 Marcus IV : 39.
Er woei een grote storm van smart
Over mijn levenszee,
De baren sloegen over mijn schip.
Alzo, dat het vol werd van wee.
En Jezus was mét mij in het schip,
Maar nu was het nacht en Hij sliep.
Ik wekte Hem op in mijn grote angst.
Ik wekte Hem op en riep:
'Bekommert het U, o meester, niet,
Dat ik verzink…
TERUG
poëzie
4.0 met 13 stemmen 2.080 Scheef is de poorte, van
oudheid, geweken;
zaâlrugde 't dak van
de schure; overal
stro op de zwepingen
zit er gestreken;
vodden beveursten het
huis en de stal.
Boven die vodden zijn
blommen gesprongen;
onder die vodden zit
volk en gezin:
blommen van vrede, zo
ouden, zo jongen,
blommen van buiten en
blommen van bin.
Daar is 't,…
Amoureus liedeke
poëzie
4.0 met 10 stemmen 3.490 Kon ik eens recht* bedwingen
Mijn vliegend wild gezicht*,
Maar ik misbruik deez’ dingen,
Daarom is ’t hart zo licht*:
‘t Lust altijd naar wat vars*,
Verandering is goed,
‘t Nieuw maakt mij ‘t oude wars*,
’t Veranderen is zo zoet
voor een die ’t doet,
dat werd ik vroed*
door wankelbaar gemoed.
* recht = goed
* mijn vliegend wild gezicht…
MELANCHOLIA
poëzie
4.0 met 15 stemmen 2.942 Als men ten laatste heeft gevonden
Waar heel de ziel naar smacht,
Dan is ’t te laat, de dag verzwonden,
Reeds valt de nacht.
Als ’t kleed ons past, is het versleten,
Als men het boek kent, is het uit,
Als men het leven komt te weten,
Dan valt het scherm dat alles sluit.
-----------------------------------------
uit: Beelden en zangen (1876…
De Ziele, op haar zelve gelaten, bevindt hare nietigheid.
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.548 Zo dekt een donkre wolk het stralend zonnelicht,
Gelijk mijn Liefste nu zijn vriendlijk aangezicht;
Zo lang dat in mij scheen, slóeg mij het hart van vreugden,
Toen was ik sterk, en zong en sprong langs 't pad der deugden;
Maar nu zich eens verbergt die Goddelijke schijn,
Bevinde ik mij een worm, in stof en as te zijn.
Zo mij maar iets…
Op gewiekte vissen in Amerika
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.303 Men ziet, daar 't daglicht, hoog gerezen in zijn vlucht,
De kringen brandt en blaakt, neervallen uit de lucht
Oprechte vissen, die, de gulzigheid ontvlogen
Van roofziek zeegedrocht, en, zwakjes van vermogen
Hun blode wieken, als een toevlucht in de nood
Die hun aan 't leven dreigt, gebruikende, in de schoot…
Een ploeger
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.074 Ik zag een ploeger in het morgenrood
met vaste stappen gaand achter zijn paard
over het braakland, volgend heel bedaard
maar moeizaam sturend en een vogel floot
en 't was als vreugde over die stille daad,
die ploeger, wijkend naar verten heen
en kerend weêr, op 't wijde land alleen,
de grond bewerkend voor het nieuwe zaad.
Gelukkig wie mag…
OVER RUSTIGENDE VASTHEID DIE IK VOND
poëzie
2.0 met 261 stemmen 38.749 De mensen zijn in twijfel gevangen
't gezicht van een god heeft de tijd gebleekt,
nu kom ik ze vertroosten met gezangen
van wat nooit wisselt en in niets ontbreekt.
Ik kan bemoediging zijn voor de bangen,
de klare stem die altijd rustig spreekt,
omdat mijn hart dat geen angstvallig hangen
aan wolken kent, ziet wat door wolken breekt.…
't Herteken
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.684 Hebben ze je weien voor altijd versperd?
Herteken! Herteken!
Docht je maar hongrig om groenigste loten,
tot je in de breeklijke poten geschoten
vangeling werd?
Is je nu 't meien voor altijd versmert?
Herteken! Herteken!
Blijven de groene revieren versloten? --
Donker-oog staart, óverwijd van grote
jammer gesperd.…
Een rode roos is in mijn hand
poëzie
3.0 met 27 stemmen 4.653 Een rode roos is in mijn hand
zie hoe puur
elk blad brandt,
nu is vol vuur
elk mijner ogen, mijn hoofd verbrandt.
O dof karmijn
bevroren wijn
uitslaand plots in rode vlammen
en vuurrood bloed
fonteinen gloed,
gebroken uit de hartedammen.
Ik kan staren en al uw licht vergaren,
ik kan liggen neder, 'n geblazen veder,
hijgend,…
Het knaapje in het bos
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.046 Het knaapje had gelopen
De ganse dag in 't bos;
De slaap heeft hem bekropen
Daar op het groene mos.
Toen daalden uit de bomen
De eekhorens naar beneên;
De hazen zijn gekomen
En dansten om hem heen;
De dartle reetjes speelden
Om hem in struik en riet;
De lieve vogels kweelden
Hun allerzoetste lied.
Maar niemand stoorde…
AFSCHEID
poëzie
3.0 met 176 stemmen 27.736 Slaap met het donker, vrouw
slaap met de nacht
ons diepst omarmen
heeft de droom omgebracht
donker en zonder erbarmen
zijn bloed en geslacht
slaap met het donker, vrouw
slaap met de nacht.
--------------------------------------------------------
uit: Verzameld werk (1899-1940)
Deel 1: Poëzie. Amsterdam/Bilthoven, 1938.…
Nimmermeer
poëzie
3.0 met 5 stemmen 648 Ik wind de wollen sjaal zo warm
Haar om de schouders, buig mij neder
En kus haar; leunend aan mijn arm
Loopt zij de herfstlaan heen en weder.
Had ik haar ogen toegedrukt,
De handen op haar borst gevouwen,
En lag ik voor de steen gebukt
Waarin haar naam stond uitgehouwen,
Zou zij niet zó verloren zijn,
Zó hooploos voor mijn hart gestorven…
'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht
poëzie
2.0 met 23 stemmen 2.673 'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht
Van een volmaakte dag,
Maar, of ik eenmaal in de stille nacht
Voor eeuwig slapen mag.
Mijn lusteloosheid
Schijnt bewusteloosheid,
Genoeg genot;
En eeuwig leven schijnt mij eeuw'ge rusteloosheid....
Leer Gij 't mij beter, God!…
OORDEEL NIET!
poëzie
3.0 met 4 stemmen 531 Wees in ’t oordeel niet lichtvaardig,
Gij, die struikelt waar gij gaat!
Vraag, eer ge andren liefdloos smaadt,
Welk een vonnis ben ík waardig?…
De tweede vrouw
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.558 Ik was der kinderen tweede moeder,
En als ik in de woning kwam,
Daar stonden ze allen rond hun vader,
Gelijk de scheutjes rond de stam.
Hij zette 't kleinste op mijne knieën,
En lei zijn handjes in de mijn,
En zei, dat het mij lief zou hebben,
En dat het zou gehoorzaam zijn.
Ik ging er mee aan 't open venster,
En toonde 't schaapje…
Pasen, Pasen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.690 Pasen, Pasen,
luide klinke
nu de slag van
lerke en vinke,
nu de stem van
mense en dier!
Pasen, Pasen,
wijd het vier,
wijd het licht en
pin de lampen,
laat de verse
wierook dampen:
Hallelujah,
't jok is af
van de dood en
van het graf!
Pasen, Pasen,
opgestanden,
is de God, die
boze handen
hadden aan het…
PAASMORGEN
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.170 Hij was het graf al uitgegaan
Vóór ik Zijn dood bezoeken kon.
Een zwarte leegte in de zon
Gaapt de spelonk mij aan.
O wát ik hoopte in mijn verdriet,
Hij kwam mijn ongeduld nog vóór.
Maar, Die ik door de dood verloor
Vind ik ook levend niet.
De olijven met de lichte wind
Verzilvren in de zonneschijn,
Waar 't hart niets dan zijn oude pijn…