Najaarsnacht
O nevelnacht, waarin geen sterren stralen!
O diepe, doffe stilte dezer stonde!
Geen klokketoon, die plechtig 't uur verkonde,
Niets hoor ik, dan mijn eigen ademhalen.
't Waar zoet voor mij, de in 's levens strijd gewonde,
In 't rustig rijk der dromen rond te dwalen.
Dan, ach! ik voel de fantasie mij falen,
Die vaak mij leidde, opdat ik vreugde vonde.
Doodsbleek en roerloos, lig ik op mijn leger.
Zijn 't klamme vingers, die mijn keel omknellen?
Zwaar hijgt mijn borst, angst verft mijn wangen veger.
God! help mij, God, de Boze neer te vellen!
- Geen antwoord. Niets dan 't kloppen mijner slapen! -
God! mensen lijden, en uwe englen slapen!
leger - bed
verven - kleuren
veeg - zwak, doorschijnend
de Boze - de duivel
Inzender: JM, 30 september 2021
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid