tabblad: poezie

< vorige | alles | volgende >

poezie (nr. 1791):

Maannacht

Roep mij niet wakker midden in de nacht
omdat de maan bloeit met zo fel een luister
er blinkt voor mij in 't schijnbaar dode duister
een dieper licht dan ooit ik heb verwacht,
en klank en geur die me onverzadigd lieten
en, een voor een, de uren van zaligheid,
zijn, licht en teer, niets meer dan rekwisieten:
de laatste droom is de een'ge werkelijkheid.

------------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1964.

Schrijver: Jan van Nijlen
Inzender: rj, 25-12-2006

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: filosofie

Zoek naar vergelijkbare inzendingen


Deze inzending is 10350 keer bekeken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3/5 sterren met 31 stemmen.

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

Naam:       E-mail:  

Bericht:

( vink aan als je niet wilt dat je emailadres voor anderen in beeld verschijnt)