tabblad: poezie

< vorige | alles | volgende >

poezie (nr. 2759):

De veroordeelde

Ik zit in een subliem vertrek,
Geraffineerd verzorgd, alleen.
Mijn ruwe stoppelbaard verdween
En uitgeschoren is mijn nek.

‘k Had een diner met koffie na,
Uitstekend was de sigaret.
Maar toch iets bitters heeft de pret
Nu ‘k spoedig uit dit leven ga.

Het nieuwe hemd prikt mij en schuurt
Alsof ik naakt lig in het gras.
’t Is of ik nooit zo levend was
Als nu de dood loer in de buurt.

Soms siddert onder mij de vloer.
Hoog boven mij beweegt een touw.
Ik snik en stamel: vive l’amour!
En kreun woestbang: vervloekt, o vrouw.

Schrijver: Willem de Merode
Inzender: Redactie, 15-11-2009

infogedichten.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: misdaad

Zoek naar vergelijkbare inzendingen


Deze inzending is 1141 keer bekeken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3/5 sterren met 6 stemmen.

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

Naam:       E-mail:  

Bericht:

( vink aan als je niet wilt dat je emailadres voor anderen in beeld verschijnt)