inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1878- 1929

poëzie (nr. 1.436):

Oud hart, dat niet bemind en heeft

Oud hart, dat niet bemind en heeft
dan als een bedelaar, die géeft
om eigen armoê te vergeten;
hoe hebt gij, strammer te elke dag,
maar vromer aan uw glimme-lach,
uw trage levens-straat gesleten!

Elke ure, meerdre deuren toe,
elke' avond pijnelijker moe,
en elke nacht wat langre wake;
wat ijlren honger in uw borst
bij iedre morge', en voor uw dorst
het zout der tranen langs uw kake...

Maar elke vogel at uw brood
die, kloeg geen enkele u zijn nood,
't genoot tot op de laatste korste;
en gij, die geen beloning zocht,
wist dat gij niet begeren mocht
de min die klopt in mensen-borsten,

oud hart, dat niet bemind en heeft
dan als een bedelaar, die geeft
om eigen armoe te vergeten;
en voelt, ter laatste rust gestrekt,
waar geene liefde-zorge u dekt,
vergeefs uw levens-straat gesleten.

Schrijver: Karel van de Woestijne
Inzender: adm, 30 april 2010


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.307

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
wauters kristine
Datum:
30 april 2010
Email:
stovelotion1live.nl
Kunst met Klasse! Prachtig meesterwerkje. Heeft extra charmes. Origineel ook.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)