ZONDAG
Het sintelschuttingpad is grauw,
Is ’t zon, is ’t regen?
Ik weet: het bord van Nelle’s tee
Ligt halverwege;
Voor fietsers is slechts tegenwond,
De zwarte stoet, die wegen vindt,
Om kwart voor negen.
De gloeipeer bungelt aan een touw,
Is ’t vandaag, is ’t morgen?
Het loon draait in de draaiboor mee:
Ik ben geborgen ;
En tussen het ratelend draaibankdier
Daar ritselt nog wat schaftpampier,
’t Is jam vanmorgen.
De draaiboor wentelt naar mij toe,
Mijn vinger is het mijden moe;
Een pijnscheut als een wekkerbel
En op het groezelige vel
Een droppel bloeds.
‘t Doet goed daarginds nog bloed te weten,
Is ’t liefde? Leven?
Behoort het God of aan mijzelf?
Het is om ’t even,
Als het maar kloppen kan en slaan
En wonderbare wegen gaan.
’t Is zondag even.
Chansons, Gedichten en Studentenliederen (1948)
Schrijver: Pim ScheltemaInzender: Redactie, 25 september 2022
Geplaatst in de categorie: individu