Avondgebed
De nacht de moeder van de rust
des hemels grote fakkel blust,
Van arbeid zijn de leden moe,
de sluimer drukt de ogen toe.
O, Hoeder groot van Israel
wees ons een trouwe nachtgezel,
en wakker om ons henen ziet,
zo vrezen wij de vijand niet.
Gij hebt al wat op aarde is
begraven in de duisternis,
begraaf ook onze zonden boos
in Uw genade grondeloos.
Wanneer het lichaam slapen gaat,
de ziele toch niet slapen laat,
Maar waken* tot U alle tijd,
die aller zielen Vader zijt.
Totdat het aardse wederom
in zoete slaap ter aarde kom,
de geest in volle zaligheid
daar haar de rust is toegezeid.
- - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - -
* wakend opzien
Inzender: Esther, 10 juni 2004
Geplaatst in de categorie: religie