AAN EEN PESSIMIST
Als `t regent, daar de zon bij schijnt,
Ziet gij alleen de regen;
Ik vestig op de zon mijn oog
En op die lieve regenboog,
En lach hem hoopvol tegen.
"Goed ! Maar intussen wordt gij nat."
O ja, dat was te duchten,
Zo ik mijn regenscherm niet had,
Dat 'k altijd meeneem op mijn pad,
Bij 't zien van donkre luchten.
"Maar als uw regenboog verdwijnt,
De regen door blijft stromen;
Als giet- op gietbui nederstort,
Uw scherm ten laatste nutloos wordt..."
'k Zoek dan een onderkomen.
Ik schuil, maar pruil niet, beste vrind!
En mijd de lui die pruilen.
De felste bui houdt eenmaal op;
Maar van de regen in de drop
Kwam, die bij U kwam schuilen.
NAJAARSBLADEN(1874)
Schrijver: Nicolaas BeetsInzender: R.W., 3 oktober 2004
Geplaatst in de categorie: emoties