GEBORENE IN DE MORGEN
Geborene in de morgen,
Gestorvene in de nacht,
Uw dood slechts heeft ons zorgen,
Uw leven heil gebracht.
Ach, slechts een viertal jaren
Waart gij in ons bezit;
Zo wij gelukkig waren,
Lief kind, gij maakte ons dit.
Slechts tweemaal, beste jongen,
Hebt ge in uw kort bestaan
Tot schreien mij gedwongen,
Liet ik om u een traan.
Als d’ eerste kreet ik hoorde,
Mijn eersteling, mijn zoon,
En – als uw adem smoorde,
Toen gij ons zijt ontvloôn.
Vraag niet wat me meest ontroerde –
De traan, door smart geschreid,
Of dien ’t geluk mij ontvoerde:
Hen wekte één tederheid.
Mijne lente (1871)
Schrijver: Cornelis HonighInzender: Redactie, 24 september 2023
Geplaatst in de categorie: verdriet