Harde modder, guur kristal
Harde modder, guur kristal:
in mijn naakte woonste
rijk en arm aan niets en al,
ben 'k de ziekste en schoonste.
Huis dat afsluit en dat kijkt:
hart dat, onbewogen,
hoort de zee die wast en wijkt
vóor verzádigde ogen.
In geen spiegel, gruwvol-eêl,
't beeld van een begeren.
Al de beezmen zijn te veel
om de grond te keren.
Ziekste en schoonste; - neen: zelfs niet
de armoe van te weten
dat u niemand lijden ziet,
en de schoonheid u verliet
waar gij roerloos in uw Niet
waart gezeten.
'De heete asch' in God aan zee, 1926
Schrijver: Karel van de WoestijneInzender: Redactie, 23 september 2021
Geplaatst in de categorie: emoties